‘Akıp gidiyor zaman’ diyoruz ya sürekli... Belki de o akıp giden zamana karşı çaresizliğimizden sürekli sızlanıp duruyoruz. Geçip giden dakikalar, saatler karşısında elimiz kolumuz bağlıyken, bir de üstüne gün boyu işte çekilen sıkıntılar, iş yetiştirme telaşı, saatlerce boğuşulan sorunların stresi; ödenmesi gereken faturaların takibiyle geçen zamanlarda hayatı ıskalıyoruz belki de farkında olmadan. 

                Yorgun argın eve gelmiş tam ayakları uzatıp yatma isteğiyle yanıp tutuşurken, iki minik sevimli el gelip dokunuyor, yüzünüze ve ‘Hadi baba oyun oynayalım’ deyiveriyor. Geri çevrilmesi en zor isteklerden biri belki de ama, çoğu zaman öyle bir yorgunluk hali çöküveriyor ki üzerinize, oynasan bir türlü, oynamasan bin türlü. O minicik yürek nerden bilebilir ki gün boyu omuzlarımıza çökmüş bin türlü derdi tasayı… Hele ki onun tek derdi oyun oynamak ve olabildiğince içtenliğiyle kıkırdamaksa bütün bir oyun boyu…

                Yorgunluğuna yenilip de, onun  bu minicik masum isteğini geri çevirdiğinde ertesi gün, bütün zamanın, bunun suçluluğuyla geçiyor ister, istemez…

                Yine böyle yorgun argın, eve geldiğim günlerden birimiydi bilmiyorum ama,  o gece televizyonu falan herşeyi kapatıp, her zamankinden farklı bir oyun oynamayı denedik. Tüm dükkanlar kapanmak üzereydi, hemen aşağıdaki kırtasiyeden bir tabaka parşömen kağıdı,  yapıştırıcı; ucuzluk dükkanından küçük bir fener alıp, keçeli kalemlerimizi de bulduktan sonra, A4 kağıtlarından birine karagöz, diğerine Hacivat çizip, mukavva ve parşömen kağıdından sahnemizi de  hazırladık.  Şimdi Gölge oyunumuzdaydı… Sonrasını izlemek isterseniz Buyrun video aşağıda

                              Hacivat ve karagözü çizmek sahneyi kurmak falan hepsi 1 saat falan sürdü belki bilmiyorum, Kızımı da bilmem ama Ben bile özlemişim meğer böyle oynamayı… Ve bazen Ufaklıklara bunları öğretirken geçirdiğimiz vakitler, onlardan çok bize iyi geliyormuş.

Elüş de söyledi ‘Çok eğlendik di mi baba’  diye…  Evet babacım Çoook Eğlendik… Hatta Ben daha fazla eğlendim. Ve Hatta o oldukça amatör gösterimizin tek ve zorunlu seyircisi annen bile eğlendi…  Galiba bizim sana teşekkür etmemiz gerek…. Arada bize de yeniden çocuk olabilme fırsatı verdiğin için...